Bij sarcoïdose (ziekte van Besnier-Boeck-Schaumann) vormen zich microscopisch kleine celophopingen (granulomen) in het bindweefsel. Deze kunnen uitgroeien tot de grootte van een kippenei.
Granulomen kunnen in één enkel orgaan voorkomen, maar ook over heel het lichaam en zelfs in levensnoodzakelijke organen.
In 15 tot 20% van de gevallen evolueert de ziekte naar een stadium waarbij medische behandeling (corticosteroïden) noodzakelijk is. In dat geval kan de ziekte blijvend worden.
Klachten
Heel uiteenlopend, meestal afhankelijk van de aangetaste organen.
Een groot aantal patiënten (ongeveer 80%) heeft last van moeheid die ook met veel slapen en rusten niet verdwijnt.
Uiterlijk merkt men meestal niets van de aandoening, behalve bij huidsarcoïdose, zodat men de klachten vaak aan inbeelding of simulatie toeschrijft.
Sarcoïdose is niet kwaadaardig, maar heeft door de klachten een grote invloed op je leven.
