Tijdens een endoscopisch onderzoek kijkt de NKO-arts dieper in de neus, keelholte en het strottenhoofd. Bij onderzoek van de neus besteedt de arts extra aandacht aan:
- Het neustussenschot
- De neusschelpen
- Het uiterlijk van het slijmvlies
- De afvoergangen van de neusbijholten (sinussen)
- Eventuele afwijkingen, zoals neuspoliepen of abnormale verdikkingen
In de neus-keelholte beoordeelt de arts:
- De neusamandel
- De uitgangen van de beide buizen van Eustachius
- Eventuele afwijkingen, zoals gezwellen
Onderzoek van het strottenhoofd (larynx) kan afwijkingen van de stembanden in beeld brengen, net als andere slijmvliesafwijkingen, bv. ten gevolge van reflux.
Het onderzoek
Het onderzoek kan met of zonder verdoving van het neusslijmvlies. Vaak is de binnenkant van de neus nauw en gevoelig, waardoor de NKO-arts het slijmvlies van de neus eerst ontzwelt en verdooft met watjes of een spray. Het inbrengen van de watjes doet geen pijn, maar kan een kriebelig, vreemd gevoel en vieze smaak geven. De vloeistof of spray verdooft het slijmvlies waarmee het in aanraking komt. Soms loopt de verdovingsvloeistof via de neus in de keel, waardoor ook de keel licht verdooft. Je keel voelt dik aan, maar is niet echt gezwollen. Je kan normaal slikken en ademen. Vaak zijn ook de boventanden en het gehemelte een tijdje gevoelloos. De arts haalt de watjes uit de verdoofde neus wanneer alles voldoende werd verdoofd.
Na de verdoving brengt de NKO-arts de endoscoop, een star buisje of een flexibel slangetje in de neus. Je voelt dit wel, maar het doet zelden pijn. Houd je hoofd tijdens het onderzoek recht en zo stil mogelijk. Met behulp van een niet-flexibele endoscoop kijkt de arts ook via de mond naar de stembanden. Soms gebeurt dit met stroboscopisch licht (snelle lichtflitsen), wat de beweging van de stembanden vertraagd weergeeft. Dit laat toe de stembanden beter te onderzoeken. De endoscopie duurt ongeveer een minuut.