Overslaan en naar de inhoud gaan

Bij neurostimulatie worden zenuwpijnklachten behandeld met elektrische impulsen. Deze impulsen worden via een elektrode doorgegeven aan het ruggenmerg of in sommige gevallen aan de hersenen en kan zenuwpijn onderdrukken.

Voorwaarden

  • Onbehandelbaar zenuwpijnsyndroom door onherstelbare schade aan een zenuw. Dergelijke schade kan ontstaan door langdurige en vooral ernstige druk op een zenuw bv. door een hernia die ondanks het chirurgisch verwijderen van de druk blijft bestaan.
  • Tot op heden is deze techniek niet aangewezen bij mechanische pijnklachten zoals rugpijn (al dan niet na een ingreep) of bijvoorbeeld pijn na breuken (fracturen).

Procedure

  • De procedure kan starten wanneer een patiënt een zenuwpijnsyndroom vertoont dat niet meer beantwoordt aan de klassieke behandelingen en waarbij een neurostimulatieprocedure veel kans op succes heeft.
  • Indien aan alle voorwaarden juist wordt voldaan, krijg je de behandeling volledig terugbetaald. Uitgezonderd een administratiekost. De overheid eist een strikte naleving van alle voorgeschreven regels om de kosten terug te betalen. Het gaat immers om een techniek waarbij het gebruikte materiaal (elektroden, implanteerbare batterijen) zeer duur is. 
  • Sinds 1 januari 2018 is een volledig nieuwe procedure bij wet vastgelegd. De volledige aanvraag moet worden gecoördineerd door een MPC (Multidisciplinair PijnCentrum). De aanvraag moet volledig elektronisch gebeuren via het zogenaamd Neuro Pain Platform

Stappen:

  1. Correcte selectie van de patiënt. Dit is de taak van de behandelend arts of neurochirurg. In dit kader moet de patiënt alle andere realistische alternatieve behandelingen hebben doorlopen. Dit wil zeggen dat deze patiënten ook steeds door de pijnkliniek gezien, geëvalueerd en behandeld worden. Indien hiermee niet het beoogde resultaat wordt bekomen kan een neurostimulatieprocedure worden opgestart. Hierbij moet het volledig dossier (relevante brieven) worden opgeladen in het Neuro Pain Platform.
  2. Patiënt moet gezien worden door een lid van het MPC die met de ID-kaart van de patiënt een login voorziet voor de patiënt.  De patiënt zal online 3 uitgebreide vragenlijsten moeten invullen.
  3. De patiënt moet 2 psychologische consulten krijgen.
  4. Indien het MPC en de psychologische evaluatie een positief advies geven, kan de proefstimulatie worden gepland.
  5. Een planning wordt gemaakt voor het plaatsen onder algemene of lokale verdoving van een elektrode, meestal in het ruggenmergkanaal.  Daarna volgt een proefperiode van minstens 3 weken. Tijdens die proefperiode mag de patiënt thuis verblijven en zijn dagelijkse activiteiten zoveel mogelijk hervatten om de werking van de neurostimulator te testen.
  6. Na de proefperiode komt de patiënt terug bij iemand van het MPC.  Die voert het resultaat van de proefstimulatie in het Neuro Pain Platform in en krijgt na verloop van tijd toelating voor definitieve implantatie.
  7. Bij een duidelijk gunstig effect op de pijnklachten kan de neurochirurg overgaan tot het plaatsen van een inwendige batterij (IPG = Internal Pulse Generator). Dit volledig inwendig systeem geeft hetzelfde effect op de pijn als de proefstimulator, maar kan worden aangestuurd via een afstandsbediening (aanzetten, uitzetten, harder of minder hard stimuleren).
  8. Voor het beste effect op de pijnklachten kunnen nadien nog bijkomende programmaties worden uitgevoerd.
  9. De patiënten tekenen een overeenkomst waarin ze aangeven dat zij elk jaar 2x zullen worden opgevolgd in het MPC.

Voordelen

  • In principe is een neurostimulatieprocedure volledig omkeerbaar. Als het resultaat van de proef niet voldoet, kan de elektrode worden verwijderd en is de situatie van de patiënt weer net hetzelfde als voor de proefstimulatie.
  • Verder is er, in tegenstelling tot zware pijnmedicatie, geen gewenning. Patiënten blijven dezelfde hoeveelheid stroom gebruiken gedurende jarenlange behandeling.
  • In principe kan de patiënt al zijn dagdagelijkse activiteiten (sporten, werken ...) uitvoeren na definitieve implantatie van dergelijk systeem.

Nadelen

  • De neurostimulatieprocedure is vrij uitgebreid en moet nauwgezet worden gevolgd om een terugbetaling van het materiaal te bekomen.
  • Neurostimulatie is een pijnbehandeling. Dit betekent dat aan de oorzaak van de pijn niets meer kan worden gedaan.
  • Er wordt vreemd materiaal in het lichaam geplaatst. Dit materiaal kan infecteren, vooral in de eerste weken na plaatsing. We nemen heel wat maatregelen om infectie te voorkomen. Wanneer zich toch een infectie voordoet, moet de neurostimulator in de meeste gevallen verwijderd worden.
  • Daarnaast kunnen technische problemen optreden zoals breuk van kabels of verplaatsingen van contactpunten. Dit is eerder zeldzaam.
  • Tenslotte moet de batterij (IPG) van de neurostimulator regelmatig vervangen worden via een kleine ingreep. Gemiddeld gaat een batterij 3 tot 6 jaar mee afhankelijk van het type batterij en het individueel stroomverbruik.