AZ Voorkempen gaat heel voorzichtig om met vrijheidsbeperkende maatregelen zoals fixatie, isolatie of het onder dwang toedienen van medicatie. We zijn er ons goed van bewust dat deze ingrepen een grote impact hebben op het fysisch en psychisch welzijn van de patiënt en zijn omgeving. Daarom worden deze maatregelen enkel gebruikt als laatste optie, nadat gebleken is dat er geen alternatief mogelijk is om de veiligheid van de patiënt of zijn omgeving te garanderen. Als het enigszins mogelijk is, wordt vooraf met de patiënt en/of de wettelijk vertegenwoordiger en/of de familie overlegd en toestemming gevraagd. Bij hoogdringendheid gebeurt dat achteraf. Er is altijd overleg binnen het team en de maatregelen worden zo kort mogelijk gehouden. Op vaste momenten wordt er geëvalueerd wat nog nodig is of wat anders kan. Uiteraard wordt rekening gehouden met alle wettelijke richtlijnen.
Heb je vragen over vrijheidsbeperkende maatregelen? Stel ze aan jouw behandelende arts of hoofdverantwoordelijke van de afdeling waar je werd opgenomen.
Fixatie
De maatregelen die jouw bewegingsvrijheid beperken, kunnen voor jou en je omgeving erg confronterend zijn. De beslissing om te fixeren nemen we steeds weloverwogen en altijd met de nodige aandacht, zorg en instemming van jou of je familie.
Manieren van fixatie
-
Lendengordel (Zweedse band): we maken een brede band vast om jouw lenden, in combinatie met 1 polsband en 1 enkelband. Heel uitzonderlijk gebruiken we 2 polsbanden en 2 enkelbanden.
- Onrustdeken (trippelhoes): dit hoeslaken met ritssluiting gebruiken we enkel in bed, gecombineerd met een lendengordel. Het voorkomt blootliggen, plukken van incontinentiemateriaal en een onnatuurlijke houding in bed.
- Polsbanden: we bevestigen een dunnere band rond de pols en/of enkel van de patiënt.
Voorwaarden
- Jouw veiligheid is in gevaar.
- Jouw behandeling is levensnoodzakelijk.
- Er is geen duidelijke oorzaak van het risicogedrag dat je vertoont.
- Er zijn geen alternatieven meer.
- Er is voorafgaand overleg geweest met jou en/of je familie en zorgverleners.
- Er is regelmatige controle en toezicht tijdens jouw fixatie.
- Jouw familie is voldoende geïnformeerd over de fixatie.
- Minstens om de 8 uur worden deze maatregelen herbekeken.
Isolatie
Op de dienst spoedgevallen bevindt er zich een isolatie- of afzonderingsruimte waarin je onder strikte voorwaarden kan worden afgezonderd als je een gevaar bent voor jezelf of anderen.
Voorwaarden
- Deze beschermende maatregel wordt enkel uitgevoerd in uitzonderlijke gevallen: wanneer een patiënt agressie uit tegenover anderen of zichzelf of bij een acute psychische aandoening waarbij afzondering is vereist om externe prikkels te minimaliseren.
- Afzondering is enkel een tijdelijke buffer, in afwachting van opname op een psychiatrische afdeling. Hiervoor werken we nauw samen met Bethanië ggz, gelegen op hetzelfde domein als ons ziekenhuis.
- De spoedarts en verpleegkundigen overleggen steeds alvorens de afzondering toe te passen. De patiënt wordt uiterst nauwgezet opgevolgd.
- Goede communicatie vinden we bij het uitvoeren van deze vrijheid beperkende maatregelen erg belangrijk, onder andere voor het bevorderen van rust en het vermijden van verdere escalatie. We trachten zo snel mogelijk te communiceren hoe lang de maatregel zal duren of wanneer een beslissing met betrekking tot de duur zal genomen worden.
Dwangmedicatie
Enkel om therapeutische redenen dienen we je medicatie tegen jouw zin toe. In overleg met het zorgteam beslist jouw behandelende arts om over te gaan tot het toedienen van dwangmedicatie. De verpleegkundige die de maatregel uitvoert, moet alle handelingen in verband met dwangmedicatie en fysieke hantering van jou beheren. Hij moet de maatregel in een zo concreet mogelijke bewoording aan jou, je familie en andere hulpverleners kunnen motiveren.
Mogelijke doelstellingen om dwangmedicatie te geven, zijn:
- Ernstige materiële schade voorkomen.
- Impulscontrole optimaliseren.
- Prikkels verminderen en bewegingsdrang reguleren.
- Verhinderen dat je jezelf kwetst.
Minstens om de 24 uur wordt de toediening van de dwangmedicatie herbekeken. Het afbouwen van medicatie gebeurt meestal om de 3 tot 5 dagen om de neveneffecten goed op te kunnen vangen.