In AZ Voorkempen werken meer dan 50 mama’s met hun dochter of zoon in het ziekenhuis. Hoe zou het zijn om samen met je mama te werken? We vroegen het aan Jan, medewerker HR en zijn mama Hilde, vrijwilligster aan het onthaal.
Tip van mijn zoon
Jan: “Ik liep stage op de personeelsdienst van AZ Voorkempen. Ik voelde me goed in deze werkomgeving en dat is veel waard. Toen de vraag kwam om hier als vaste medewerker aan de slag te gaan, ben ik daarop ingegaan. Ondertussen werk ik hier vier jaar en sinds kort ben ik ook vertrouwenspersoon voor alle medewerkers van het ziekenhuis.”
Hilde: “Mijn zoon vertelde terloops dat er altijd helpende handen werden gezocht in het ziekenhuis. Door omstandigheden ging het bedrijf weg waar ik al bijna 30 jaar in de administratie werkte. Ik volgde outplacement en opleidingen waaruit bleek dat de maatschappelijke sector in combinatie met communicatie iets voor mij was. Tegelijkertijd wilde ik de zorg voor mijn ouders op mij nemen. Dus eigenlijk was een rol als onthaalvrijwilliger in AZ Voorkempen ideaal. En zo ging de bal aan het rollen …”
Jan: “Ik had inderdaad het gevoel dat het sociale aspect van gastvrouw bij mama paste. Dus gaf ik de contactgegevens van de vrijwilligerscoördinator door en een week daarna was ze al gestart.”
Hilde: “Ondertussen werk ik één jaar als vrijwilliger hier in het ziekenhuis, twee halve dagen in de week. Ik krijg er enorm veel voldoening van. Onlangs kwam iemand speciaal terug om mij te bedanken, gewoon omdat ik een luisterend oor had aangeboden. Dat doet deugd.”
Het langst op zoek naar cadeaus voor anderen
Jan: “Onze interesse in de zorgsector hebben we zeker gemeenschappelijk. Onze personeelsdienst is heel mensgericht en dat sluit aan bij de persoon die ik ben. Dat zie ik ook wel terug in ons mama haar persoonlijkheid.”
Hilde: “Ik denk dat wij daar inderdaad een gemeenschappelijk gen in hebben, wij zorgen graag voor anderen. Ik voel en weet nu ook wel waarom Jan dit een aangename werkomgeving vindt. Ik voel dat ook.”
Jan: “Wij zijn bijvoorbeeld de twee personen die het langst bezig zijn met cadeaus kopen tijdens de eindejaarsperiode. Wij willen echt hét geschikte cadeau vinden voor de juiste persoon. Cadeautjes krijgen is leuk, maar vooral het geven maakt ons gelukkig.”
Een fijne balans tussen werk en privé
Jan: “We praten thuis niet zo vaak over het ziekenhuis. De meeste collega’s weten niet dat zij mijn moeder is. Als ons mama aan het onthaal staat, passeer ik daar af en toe wel voor een goeiedag. Maar dat is heel kort.”
Hilde: “En dat vind ik juist zo leuk, als Jan zo heel even kort dag komt zeggen. Een tijd geleden passeerde hij met heel wat materiaal dat naar boven moest en vroeg hij om even te assisteren. Ik vond dat een speciaal moment, want ik kon iets doen voor hem. Ik assisteer veel bezoekers en patiënten, maar het was fijn om mijn zoon ook te kunnen helpen. Ik heb zelf altijd met mijn moeder samengewerkt op één bureau. Dat is niet exact hetzelfde als dit, maar ik heb dat altijd positief ervaren. We hebben altijd goed samengewerkt, ik zou dat met Jan ook kunnen.”
Moederdag gaat bij ons thuis niet zomaar voorbij
Hilde: “Moederdag is een dag die we niet zomaar laten passeren. Wij vieren dan de typisch Antwerpse Moederdag, die in augustus. Dan gaan we samen naar mijn ouders voor een etentje. We maken er altijd een leuk moment van!”
